“Wer
bat uns also umgedreht, dass wir
was wir auch tun, in jener
Haltung sind
von einem, welcher fortgeht?
Wie er auf
dem letzten Hügel, der ihm
ganz sein Tal
noch einmal zeigt, sich
wendet, anhält, weilt-,
so leben wir und nehmen immer
Abschied.”
“¿Qui ens gira del revés, per a que sempre,
per més que
fem, tinguem el gest
d’aquell que se’n va?
Igual que qui, en el pujol
darrer que li mostra
la vall sencera
altra vegada, es deté,
i es demora:
així vivim, sempre en
acomiadament.”
“Elegies de Duino”
Rainer Maria Rilke
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada